که تو نداری

خلاقیت از آن چیز هایی است که مثل جهش های ژنی، بی حساب و کتاب آدم ها را بالا می کشد؛ منتها شانس آوردی که بی حساب و کتاب است و خیلی وقت ها قابل تنسیخ

به کدامین کشسانی نمی تَرَکی؟

کاش که دروغ هم کُنتر می انداخت

بیاه همین جمعه ـه ـه

من که خیلی از خیل مشتاقانم. که زودتر بیایی و بروی تا برای شعبان های سال های بعد از جای کُری های دینیِ حناق گرفته، خودمان بخوانیم و بخندیم و از جای شربت ها آبجو ها بترکانیم و جیغ ها در کنیم و رمضان های بعد اش را در خیابان ها همه ی دم ظهرها را در حالاتیکه تند تند سیب های سفت و ترش می قَپانیم، برای نامحرمان خلَع و دلَع ها کنیم و اخوات مسلمین را خیط خیط ها کنیم و دماغ های سوخته را پیف پیف ها

برخی

کله پاچه اشان را بگذاشت باید جلوی مورچه گان

شبانی

-

فرزندم ببین همه اش شبدر تازه است و در هر شبدری چهار برگ است؛ حالا گم گور نشوی بیا تا این زنگوله را برایت ببندم

ما زنده از آنیم که در گور بمانیم

اما عصر جاهلیت واقعاً جاهل بودند که هیچ نگران انقراض نسل اشان نبودند ، خداوند بدهد پیغمبر چیز فهم

ریخت خون اش از برای استخوان

بزن ام چه کار اش کنم؟ بزنم پخش اش کنم؟... نزن ام پخش اش کنم؟...ها؟ شما چی می گی؟ اسم اش فروتن است

به دلایل امنیتی کامنت این پست قابل روئیت نخواهد بود *

.

گوزیدگی مغزی وقتی اتفاق می افتد که دقیقاً توی مغزت هوای محصور زیادی جمع شده باشد. مهم این است که مقدارش زیاد باشد اما چیزی جز هوا نباشد

.

.یک جاهایی به نتیجه می رسم که همه چیز بر کشک استوار است

یک جاهایی هم نه

.و اگر پیش آمد، خوب است که آدم یک جاهایی به نتیجه ی دوم برسد

کودکان آرژانتینی

چه حالی می داد ا.ن پیراهن مارادونای اش را تن می کرد و عاقل ان در سفیهانه به دنیا اعلام می کرد اروپا دارد دوپینگ می کند

رئالولممالک

در این رکود الزمانه

زرِ مجانی هم خریدار دارد، حرف حساب را بگذارید برای زمان خیر

مثل راه رفتن با یک سینی بزرگِ پر از آب در عصر کوزه شکنی

تا حالا با یک سینی بزرگ دست ات که از آب پر باشد راه رفتی؟

پدرم پرسید، منم گفتم مگر مرض دارم؟؟ گفت که نمی داند اما بزرگ شدن من برای او شکلی بود

.

.

.

وُول نخورید فاسد می شوید

وُول بخورید می ریزید

وُول نخورید وُولتان می دهند

وُول بخورید که به هر حال از این چیزها می گویندتان

آره دیگه

همانا از نشانه های یک بلاگ به گل نشسته این است که نویسنده بتواند برای خودش بی رودروایستی تر از پیش کامنت بگذارد

شامپانزه گان

جای شکر اش باقی است، هنوز پرستش در ایشان جان نگرفته